Ljósmengun einu sinni, einu sinni enn

Ár eftir ár kemur upp dekur við gamla konu og stjörnuhiminn er mengaður af ljóssúlu, sem nær óravegu upp til himins. Borgarstóri dressar sig upp í friðarpeysu og allt á þetta að vera voðalega flott, en er í raun ekki annað en hroðalegt snobb.
 Ég hef aldrei skilið þessa ljósmengun og það pirrar mig að fá ekki að horfa á himininn héðan úr Grafarvoginum án þessa fyrirbæris.

Í guðanna bænum hættið þessu árlega snobbi og hættið að láta Orkuveituna greiða fúlgur fjár fyrir allt þetta ónauðsynlega ljós. 

Mikill mannfjöldi fylgdist með