Gífurlegur léttir fyrir konurnar í minni ætt!

Hér á  eurovision-ættarmótinu má heyra gleðistunur úr hverju horni. Austurríska skeggdrottningin hefur sungið lag Austurríkis til sigurs. Nú munu frænkur mínar geta tekið gleði sína aftur og hent öllum þeim rakvélum, sem þær hafa falið hér og þar á heimilinu í þeirri von að enginn áttaði sig á því hversu hrikalegur skeggvöxtur er í ættinni.
Af eðlilegum ástæðum mun ég ekki gefa upp um hvaða ætt er að ræða, en ég bíð spenntur eftir næsta ættarmóti.

En hér er einmitt mynd af Siggu gömlu á Hóli

Skeggjaða konan sigraði

Athugasemdir

[Nonni (IP-tala skráð) 10.5.2014 kl. 23:46]

Það er sérdeilis ánægjulegt að sjálfskipaðir fulltrúar þjóðarinnar, þeir Jón Valur Jensson og Palli strengjabrúða, skuli vera svo gjörsamlega kjaftstopp skuli ekki tjá sig um þessa frétt/staðreynd. Þeir eru heldur ekkert sérstaklega góðir í því.

[Ármann Birgisson, 11.5.2014 kl. 00:49]

Öfuguggahátturinn er hafinn sína innreið í Evrópu.

[Pétur D. (IP-tala skráð) 11.5.2014 kl. 01:51]

Ég held að þú sért að oftúlka áhrifin af þessu, Ármann. Eurovision skiptir ekki miklu máli, þótt sjónvarpsstöðvarnar (þ.m.t. lélegasta sjónvarpsstöð í Evrópu, RÚV) séu að gera eitthvað mikið úr þessu. Keppnin hefur auðvitað aldrei skipt neinu máli fyrir alvöru músík, sem kemur ekki nálægt Eurovision. En fyrir 40 árum hafði þessi keppni vissa pólítíska þýðingu á dögum kalda stríðsins, sem eins konar árlegur "icebreaker", sem þó þíddi engan ís, sem ekki var hálfbráðnaður fyrir.

Síðan er það bara smekksatriði hvort fólk hrífist af skeggjuðum klæðskiptingum eða sykursætum rússneskum blondinkum. Ég persónulega hrífst af hvorugu. Hins vegar finnst mér persónulega, að fólk eigi að fá að vera eins og það vill án þess að verða fyrir fordómum, sama hvað það lítur asnalega út.

Í ár hef ég blessunarlega sloppið við að heyra eitt einasta af þessum Eurovision-lögum, enda er ég unnandi góðrar tónlistar.

[Pétur D. (IP-tala skráð) 11.5.2014 kl. 02:13]

Þó vil ég segja, að mér finnst að lögin sem unnu keppnina í gamla daga, þ.e.a.s. til og með 1972 hafi verið mikið skemmtilegri en þau sem hafa unnið sl. 40 ár. Bæði textar og melodíur. En þetta er auðvitað bara mitt álit (og skoðun hundraða milljóna annarra á mínum aldri).

[ÞJÓÐARSÁLIN, 11.5.2014 kl. 10:06]

Já, manstu Pétur: All kinds of everything með Dönu. Lag sem Helena söng síðar og heitir: Heyr mína bæn. Nú og eitt sem ég hefði gjarnan viljað í sigurflokkinn..Manstu lag Valgeirs: Kvöldið hefur flogið alltof fljótt - fyrir utan glugann komin nótt, kertin eru að brenna upp...

[Pétur D. (IP-tala skráð) 11.5.2014 kl. 13:01]

Jú, ég man vel eftir laginu sem Dana söng, en einnig þessum mörgu rómantísku, frönsku lögum, eins og Après toi.

Og ég hef alltaf haldið mikið upp á Helenu (sér í lagi Hvítu mávar) og Ellýju, einnig voru aðrir söngvarar eins og Heimir og Jónas og Vilborg sem söng með þeim ljóðin eftir Jónas og Tómas, en þessi lög rötuðu auðvitað aldrei í Eurovision (það gerðu heldur aldrei alvöru lög eftir t.d. Beatles, Queen eða Cream).

Allt voru þetta rómantískir textar lög með fallegum melódíum, en í dag eru allt aðrar áherzlur. Poppgrúppur í dag reyna að bæta sér upp hæfileikaleysið með sýndarframkomu og effektum, allt saman með hörmulegum árangri.

Gott dægurlag krefst meira en bara góðs undirleiks.

[ÞJÓÐARSÁLIN, 11.5.2014 kl. 13:20]

Nú erum við að tala saman, sagði maðurinn.

Ég finn ekki ennþá íslenska textann við Aprés toi, en hann byrjaði svona:

Enginn veit, hve það angrar mig

okkar fundi skyldi ljúka með þungum hug.

Töluð orð aftur takast ei..