Óhæfir í sérstök sambýli settir í blokk!

Í Starengi í Grafarvogi er sérstakt sambýli fyrir geðfatlaða. Þar er vakt allan daginn og í byrjun voru allavega tveir á næturvakt, þótt íbúar séu bara 5. Þessir starfsmenn aðstoða við aðhlynningu, matargerð og fara með meðul til íbúa. Þar er semsagt hjálp í boði 24 tíma á sólarhring.

Í raun sýnir þetta hvað það var talið mikilvægt að vel væri hugsað um íbúana. Svo heyrist mér að ákveðinn maður hafi hreint ekki þótt passa þarna inn  og þá er hann bara settur í venjulega blokk í Árbænum þar sem býr fullt af ungu barnafólki. Allt í einu þarf enginn að sjá um hann á daginn og enginn er á næturvakt. Þetta er slík klikkun að það tekur engu tali.

Húsið í Starenginu er eitt og sér rétt við bensínstöðina og engir aðrir íbúar í því húsi. Það vissi það því hver einasti starfsmaður þar að þessi aðili var fárveikur. 

Rekja uppruna byssunnar

Þetta lykilorð nota ég!

Þar sem lykilorð hafa hvort eð er lekið á netið þá skal ég fúslega viðurkenna að ég hef alltof lengi notað sömu 2 lykilorðin. Samt var ég kerfisstjóri í mörg ár og ráðlagði fólki auðvitað að skipta við og við um lykilorð. Ég var semsé eins og vegprestur. Ég vísaði veginn en fór hann ekki.

Hér skal því upplýst að lykilorð mitt var: manekki. Nú ef ég var píndur til að skipta þá fór ég í dönskuna: huskerikke og reyndi svo að komast til baka í manekki þar til  tölvurnar fóru að segja að þetta lykilorð hefði ég nú notað áður. En nú megið þið nota þetta lykilorð mín vegna þar eð ég hef tekið upp lykilorðið Ilovevodafone 

Mikilvægt að margnýta ekki lykilorð

Svona átti saga Hemma ekkert erindi á prent!

Ég er enn að velta  fyrir mér þessari dularfullu fyrirsögn. Satt að segja var ég að vona að það hefðu komið fram hatrömm mótmæli gegn því að bókin væri seld með þessum viðaukum.

Þarna sagði strákurinn (hann er og verður strákur í mínum huga) einlæglega frá sínu lífi eins og hann sá það (er það ekki þannig sem ævisögur eru ritaðar). Svo þegar hann er dáinn fara menn að hamast við að finna hvar hann hafi nú fegrað sinn hlut. Svo kemur eftirmáli þar sem vandlega er farið ofan í það hvar Hemmi hafi nú ekki sagt satt. Af hverju mátti almenningur ekki bara sjá hann og muna eins og hann kom þeim fyrir sjónir og eins og hann sagði sjálfur frá.

Nei, svona átti þetta aldrei erindi á prent. 

Á ekkert erindi á prent!

Djúpsprengja eða kínverji!

Starfsmenn Umhverfisráðuneytis hljóta að vera ungir að árum. Orðaforðinn er lítill og sé minnst á sprengju þá þykir öruggast að nota eina orðið sem maður kann yfir slíkt. Þannig er ekki gerður minnsti greinarmunur á kínverja og djúpsprengju.

Menn frá Gæslunni glotta út í annað og segja að þetta sé smábomba og enginn kannast við að hafa nokkru sinni minnst á djúpsprengju hvað þá að hann hafi samið tilkynningu um umferðarbann svo fólk, bílar og bátar yrðu ekki fyrir tjóni.

 Svo er stærsta og glæsilegasta varðskipið notað við þessar stórhættulegu aðgerðir.-  
Nú væri gaman að heyra í Svandísi Svavarsdóttur.

Byrjað að sprengja í Kolgrafafirði

Vonandi gáfulegra en djúpsprengjan

Það fer svolítið um mann þessa dagana. Menn sem leyfa það að djúpsprengjur séu notaðar til að tékka á því hvort síldin sé heyrnarlaus, þeir hljóta að vera öðruvísi en fólk er flest. Ekki veit ég t.d. betur en að maður  sem veiddi lax með þessum hætti í Brynjudalsá, honum hafi verið stungið inn samstundis. Það væri nú þokkalegt, ef ríkislögreglustjóra væri stungið inn, enda mun hann í öryggisskyni hafa gefið út yfirlýsingu um að hann eigi ekki hugmyndina.

Nú kemur fréttin um lausn skuldavandans eins og hver önnur sprengja inn á borð okkar. Vonandi springur þessi lausn ekki í andlitið á höfundum hennar.  Hins vegar skal ég viðurkenna að ég skil ekki enn þennan hrærigraut, sem er borinn á borð, en vonandi smakkast hann vel.

Nærri 130 milljarða lækkun

Er 1. apríl?

Ég held að allir séu að verða snarvitlausir. Ekkert gert til að hindra að síldin komist inn í Kolgrafarfjörð, en úr því að hún er komin þá skal lagst í hernað með djúpsprengjum.

Nú ekki veit ég hvað verður gert, ef það tekst að þoka síldinni út fyrir brúna. Bíða þá stóru bátarnir þar og veiða hana í snatri. Nú ef ekki þá er ekki víst að nokkur maður hafi sagt síldinni að hún megi ekki synda til baka. Það væri fróðlegt að fylgjast með þegar æðstu menn gæslunnar og ríkislögreglustjóra æpa: Hún er að koma aftur, meiri djúpsprengjur.

Sprengja í Kolgrafafirði á morgun

Ég fer ekki aftur í 52 m/s

Nú segir veðurstofan 35-40 m/s í hviðum. Það liggur við að maður segi bara ISS. Við sem álpuðumst undir Hafnarfjall um daginn í 52 vitum nú nákvæmlega hvað það þýðir.
Á meðal þeirra síðustu áður en veginum var lokað var ég á frekar léttum bíl og svo nokkrir á landcruiser og Nissan Patrol. Ætli það hafi ekki munað svona tonni á farartækjum okkar. Verð að viðurkenna að ég öfundaði þá á meðan við vorum að læðast þetta leið.

Ég veit núna að þetta var bilun eins og Magnús (Laddi) sagði forðum. Annars bjargast maður furðu lengi, ef það er ekki hálka, en ef ég hefði lent í hálku ásamt þessu roki undir Hafnarfjalli þá væri bíllinn sennilega enn langt úti í móa.  Það er því vert að biðja menn að gæta sín á því veðri sem spáð er og forðast að taka mig til fyrirmyndar.

Búast við 35-40 m/s í hviðum

Hallar verulega á karla

Það er mjög tímabært að fjalla hér um það hvað hallar á karla á mörgum sviðum. Auðvitað er það hrikalegt hvernig konur hafa lagt undir sig ákveðin störf þannig að karlar eiga nánast enga möguleika. 

Við getum byrjað á kennarastarfinu, en þar eru konur að verða einráðar bæði á grunn- og framhaldsskólastigi. Síðasta vígið voru stöður yfirmanna við skólana, en þær hafa jafnvel lagt þau störf undir sig líka. Sama má segja um störf lækna. Maður gat svosem sætt sig við að þær væru einráðar í hjúkrun, en læknar...... Varla getur maður farið í kirkju án þess að fá kvíðakast yfir því að presturinn sé kannski kona. Samt birtast sífellt fréttir um að það halli á konur. Hvers eiga karlar að gjalda?

Hallar verulega á konur

Minn eiginn Hemmi Gunn!

Kannski eru fáir mér sammála, en ég hefði gjarnan viljað að bókin væri um þann Hemma Gunn, sem þjóðin þekkti. Hemmi var í raun listamaður. Það eru örlög flestra listamanna að þegar þeir eru komnir af sviðinu þá ætlar einmanaleikinn þá lifandi að drepa og margir reyna að deyfa sársaukann með víni eða öðrum vímugjöfum.

Við sem njótum þess að sjá listamenn á sviðinu við yljum okkur við þær minningar, en viljum ekkert endilega vita hvort listamaðurinn dettur í það um leið og tjaldið fellur.

Þótt mörgum finnist þetta það eina rétta þá minni ég á að oft má satt kyrrt liggja. 

Tindrandi útgáfuboð Hemma Gunn

En blóðbankinn sendir mig til baka!

Alveg get ég skilið að Blóðbankinn sendi til baka fólk, sem er á ákveðnum lyfjum og þá sem hafa nýlega verið veikir. Hins vegar er verulega sárt að vera sendur til baka eingöngu vegna þess að neðri mörk blóðþrýstings fara rétt yfir 90. Það þýðir lítið fyrir bankann að kvarta, þegar reglurnar eru svona hrikalega strangar.

Ég hafði gefið blóð rúmlega 50 sinnum og fæ alls ekki skilið hvað er eiginlega að því að  ég gefi blóð áfram þótt þrýstingur sé kannski 95:160.
Hér áður fyrr þótti þetta allt í lagi og engum varð meint af. Það er hreinlega ekki nokkur minnsta hætta á því að blóðið úr mér spýtist út um allt. Miklu frekar mundi blóðgjöf gera mér gott. Það væri hollt og gott fyrir bankann að endurskoða þessar reglur og hann mundi þá endurheimta margan góðan gjafara.

Fækkun blóðgjafa áhyggjuefni